qiymətləndirmə — «Qiymətləndirmək» dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qiymət — is. <ər.> 1. Bir şeyin (əmtəənin) pul vahidləri ilə ifadə olunan dəyəri. Malın qiyməti. Bazar qiymətləri. Baha qiymət. Ucuz qiymət. Malların qiyməti aşağı salınmışdır. 2. məc. Əhəmiyyət, dəyər, rol; etibar. Bu sözlərin heç bir qiyməti… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qiymətşünası — ə. və f. qədir qiymət vermə; qiymətləndirmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ucuz — sif. 1. Az pula satılan, qiyməti aşağı olan, dəyəri baha olmayan (baha ziddi). Ucuz palto. Ucuz parça. Ucuz enerji. – Ucuz ətin şorbası olmaz. (Məsəl). Söz yox, ulaq atdan yaxşıdır. Əvvələn, ondan ötrü, ulaq atdan ucuzdu. C. M.. Burada nisbətən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təqdir — is. <ər.> 1. Qəbul (etmə), bəyənmə, qiymətləndirmə, alqışlama; dəyərini, əhəmiyyətini anlama. <Buğac> . . atasının təhsin və təqdirini qazanacaqdı. M. Rz.. Təqdir etmək – qəbul etmək, bəyənmək, qiymətləndirmək, alqışlamaq. Nə qədər ki … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təqdir — ə. 1) alın yazısı, qəza qədər; 2) qiymət qoyma, qiymətini müəyyən etmə; qiymətləndirmə; 3) bəyənmə; 4) birisinin hünər və bacarığını etiraf etmə; 5) miqdarını müəyyənləşdirmə; 6) fərz, ehtimal. Təqdiri qəza’ alın yazısı, tale … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qədir — 1. is. <ər.> Dəyər, qiymət; etibar, hörmət, heysiyyət, ləyaqət. Qədr(ini) bilmək – layiqincə qiymətləndirmək, bir adamın və ya bir şeyin qiymətini, dəyərini, əhəmiyyətini başa düşüb onu qorumaq, mühafizə etmək. Firaqi çəkməyən aşiq vüsalın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müştəri — 1. is. <ər.> 1. Bax alıcı 1 1 ci mənada. Müştərilərə mədəni xidmət. Bu malın müştərisi yoxdur. – <Hacı Qara:> Buların qumaşı özgə qumaşdır, müştəri macal vermir, göydə götürür. M. F. A.. Bu arada müştərilər hərlənir, qiymət üstündə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qədirşünaslıq — is. Qədir bilmə; bir adamın məziyyətlərini qiymətləndirmə, təqdir etmə, dəyərini, qiymətini anlama … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yüksək — sif. 1. Uca, hündür. Yüksək bina. Yüksək dağ. Yüksək ağac. Yüksək təpə. – Yolun üst tərəfində, yüksək qayaların döşündə şam ağacları görünürdü. S. Şamilov. // Yüksəklərdə olan. Yüksək yer. Yüksək yaylaqlar. Yüksəkdə uçan təyyarə. 2. Adi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti